ภิกษุปาฏิโมกข์ บุพพกรณ์บุพพกิจ

ปาติโมกข์ หมายถึง คัมภีร์ที่รวมวินัยของสงฆ์ ๒๒๗ ข้อ คัมภีร์ที่ประมวลพุทธบัญญัติอันทรงตั้งขึ้นเป็นพุทธอาณา มีพุทธานุญาต ให้สวดในที่ประชุมสงฆ์ ทุกกึ่งเดือน เรียกกันว่า สงฆ์ทำอุโบสถบทปาติโมกข์เหล่านี้ปรากฏอยู่ในพระวินัยปิฎก หมวดสุตตวิภังค์ ศีล ๒๒๗ ข้อ เป็นศีลหรือข้อห้ามของพระภิกษุสงฆ์เถรวาทตามพระวินัยบัญญัติ
สิ่งที่ต้องทำก่อนสวดปาฏิโมกข์เรียกว่า บุพพกรณ์บุพพกิจ
บุพกรณ์ ธุระอันจะพึงทำในเบื้องต้น, งานที่จะต้องกระทำทีแรกให้เสร็จก่อน การทำอุโบสถ ได้แก่ เมื่อถึงวันอุโบสถ
พระเถระลงอุโบสถก่อน
สั่งภิกษุให้ปัดกวาดโรงอุโบสถตามไฟ
ตั้งน้ำฉันน้ำใช้
ตั้งหรือปูลาดอาสนะไว้

บุพกิจ กิจอันจะพึงทำก่อนการทำอุโบสถสวดปาฏโมกข์ ได้แก่
ก่อนสวดปาฏิโมกข์ต้องนำปาริสุทธิของภิกษุอาพาธมาแจ้งให้สงฆ์ทราบ
นำฉันทะของภิกษุอาพาธมา
บอกฤดูนับภิกษุ
ให้โอวาทนางภิกษุณี;

ภิกขุปาฏิโมกข์ แบ่งเป็นหมวด ๗ รวม ๒๒๗ ข้อ
๑. ปาราชิก ๔ ๒. สังฆาทิเสส ๑๓ ๓. อนิยต ๒ ๔. นิสสัคคิยปาจิตตีย์ ๓๐
๕. ปาจิตตีย์ ๙๒ ๖. ปาฏิเทสนียะ ๔ ๗. เสขิยวัตร ๗๕ ๘. อธิการณสมถะ ๗